Старонка:Барвенак (1924).pdf/95

УСХОД СОНЦА.

Сьцішна вецер падзьмуў
З мора вольнага,
І туман агарнуў
Шыр прасторную;

Луг наўкол зашаптаў
Байкай-казкаю,
І усход зазіяў
Дзіўнай ласкаю;

Зелянеюць палі
Пад праменьнямі,
Поўны скібы ральлі
Цьветам-зельлямі;

Засьпяваў салавей
Звонкім голасам,
І запахла з палей
Сьпелым коласам…

1910