КЛЁН.
Рукой маёй пасаджан клён; Гальлём разросься пекна ён, Шуміць лістамі, нібы звон, З чатырох відзён старон.
Яго з надзеяй я саджаў, Расьці як стаў — абгараджаў, З вядра вадою паліваў, На ўзрост ўсе сілы аддаваў.
Хай зерні ўсіх маіх надзей, Што кінуў я з сваіх грудзей, Растуць, красуюць харашэй, Як клён падымуцца вышэй!
Капыль, 1921 г.