Старонка:Барвенак (1924).pdf/143

Трашчаць і мачты ад напору,
Машыны душыць ўжо цяжар…
Цяпер усё, ўсё ў волі мора,
Яно цяпер над ўсім ўладар…

Гарніст на мосьціку сыгналам б‘е трывогу,
Вачыма зморана даль рэжа капітан,
А муравейнік ўвесь ахоплены зьнямогай:
Злуецца дужа хтось, хтось моліціца, хтось п‘ян

Ад гэтай пошасьці, ад гэтае хваробы,
Як трупы, людзі тут цянямі паляглі;
Дарэмна тут усё: і спосабы і спробы, —
Вада і вецер тут усё перамаглі…

Між помсты зла тут ёсьць ахова:
Тут розум вечнасьці жыве!
І гэты моцны дух, здаровы
Любіць, надзеяцца заве…

Эзэль, 1916 г.