Перайсці да зместу

Старонка:Аснаўныя пачаткі арытмэтыкі.pdf/13

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

28.Складаньне ўжываецца пры разьвязваньні гэткіх задач: 1) Калі патрэбна знайсьці зьлічво дадзеных лікаў, 2) Калі дадзены лік патрэбна павялічыць на некалькі адзінак і г. д.

Увага. Пры складаньні зьлічво заўсёды мае адно найменьне з дадзенымі лікамі.


АДЫМАНЬНЕ.

29.Адыманьнем наз. дзееньне, пры падмозе каторага па зьлічву дзьвюх складанак і адной з іх знаходзіцца другая невядомая складанка.

(Лікі дзееньня адыманьня — зьмяншаны, адыманы і астача, або розьніца).

30.Зьмяншаным наз. дадзенае зьлічво, ад каторага адымаюць.

31.Адыманым наз. дадзеная складанка, каторая адымаецца.

32.Астачаю, або розьніцаю, наз. шуканая складанка, каторая дастаецца ад адыманьня.

Знак дзееньня адыманьня наз.}} мінусам (-).

Мінус пішацца паміж зьмяншаным і адыманым, калі яны напісаны ў адзін радок; калі-ж яны напісаны адзін пад адным, то мінус ставіцца збоку (зьлева). У першым выпадку посьле адыманага трэба паставіць знак роўнасьці і ўпоравень з ім напісаць астачу; ў другім выпадку — пад адыманым працягваюць паземную рысу і астачу пішуць пад ёю, напрыклад:

200–45=155 200 442
442–248=194 –45 –248
155 194

33.Астача паказвае, чым або на колькі адзінак зьмяншаны большы за адыманы або адыманы меншы за зьмяншаны.