Устройства гэтае калёніі павінна быць арганізавана на простых і строгіх асновах.
Павінен быць адзіны сойм, засядаючый у Варшаве; дэпутатаў ў гэты сойм Беларусь павінна пасылаць на аснове няроўнага хоць і агульнага выборчага права. (!) Тэрыторыя гэта павінна мець губернатараў і начальнікаў паветаў па назначэньню згары. Пры губернатары і начальніку павета істнуюць ваеводзкая, ці губэрнская, і павятовая рада. Выбіраюцца гэтые рады зноў такі на аснове агульнага выборчага права", г. зн. ўсе групы насяленьня маюць у іх сваіх прэдстаўнікоў, але пры адсутнасьці роўнага выборчага права у органы самаурадаваньня" (?!).
Канчаецца гэтая програма ніжэйпісанымі мяркаваньнямі, скіраванымі галоўным чынам супроць сваіх праціўнікаў:
„Успамінаюць аб прынцыпах Вильсона. Але абвешчаньне гэтых прынцыпаў было толькі тактычным захадам: яны былі ужываны як атрутные газы, скіраваные на дэзорганізацыю праціўніка, але не яны, а рэальные сілы будуць рашаць пытаньне аб палітычным ладзе Эўропы.
„Польшча будзе мець гэтулькі зямлі на ўсходзе, сколькі здолее заняць ... Польшча будзе мець гэтых зямель болей, ці меней у залежнасьці ад ліку і гатунку таго войска, якое яна утворыць. Не падлягае сумніву, што чым больш Польшча будзе сьвядома аб вялічыне і важнасьці сваіх інтэрасаў на ўсходзе, тым больш сіл яна выдзяліць з сябе для заваяваньня гэтага ўсходу, тым большую выставіць яна армію, боездольную і дысцыплінаваную".
