NAPAMINAŃNI KARYSNYJA DLA DUCHOŬNAHA ŽYČCIA
Raździeł I
Ab naśladawańni Chrystusa i pahardzie ŭsich marnaściaŭ świetu1. Chto jdzie za mnoj, nia chodzie ŭ ciemry (Jan. 8,12), kaža Pan. Woś heta słowy Chrystusa, jakimi nas napaminaje, kab my naśledawali Jahonaje žyćcio i abyčaj, kali chočam sapraŭdy aświacicca dy ŭwolnicca ad ślepaty serca.
Dyk samaj wažnaj pracaj našaj niachaj budzie razwažańnie žyćcia Jezusa Chrystusa.
2. Nawuka Jezusa Chrystusa wyžej za ŭsie nawuki światych; i chto-b mieŭ ducha jaje, našoŭby ŭ jej ukrytuju mannu (Ap. 2.17).
Adnak bywaje, što mnohija časta słuchajuć Ewanelii, ale mała jaje adčuwajuć, bo nia majuć ducha Chrystusa.
I wos chto choča poŭna i dakładna ściamić słowy Chrystusa, treba, kab usio žyćcio imknuŭsia Jaho naśledawać.
3. Jakaja karyść tabie z hłybokich razwažańniaŭ ab Trojcy, kali z niastačy pakory ty niamiły Trojcy?
Sapraŭdy, wysokaja hutarka nia zrobić čaławieka światym i sprawiadliwym, a tolki cnotnaje žyćcio robić jaho miłym Bohu.
