Старонка:Śledam za Chrystusam (1934).pdf/85

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Niahodny byŭ-by hłybokaha razwažannia Boha toj, chto nie ciarpieŭ dziela Jaho.

Pakusa jość znakam, što prydzie paciecha.

Tyja dastanuć niabiesnuju paciechu, što cierpiać pakusu, bo tak skazana: chto pieramoža, tamu dam skaštawać z drewa žyćcia (Ab. 2, 7).

8. Tamu dastaje čaławiek paciechu, kab dužejšy byŭ trywać u supraciunaściach.

Zatym prychodzić znoŭ pakusa, kab čaławiek dabrom nia pyšniŭsia.

Niačyścik nia dremie i cieła jšče nie pamiorła, dyk i nie pakidaj hatowicca da baraćby, bo prawaruč i lewaruč jość worahi, jakija nikoli nie pakinuć ciabie.

Raździeł X

Ab udziačnaści za łasku Božuju

1. Čamu šukaješ ty adpačynku, kali naradziusia dziela pracy?

Pryhataŭlajsia ty bolš da ciarpliwaści, čymsia da paciechaŭ, bolš kryž niaści, — čymsia wiesialicca.

Chto-ž z ludziej hetaha świeta nie achwotna pryniaŭ-by paciechi i radaści duchowaj, kali-b zaŭsiody možna było jaje atrymać?!

Bo wialikšyja duchowyja paciechi za ŭsie sałodaści świetu i roskašy cieła. Bo ŭsie henyja roskošy świetu abo marnuje, abo soramnyja.