Zakonnik, jaki wytrywała i pabožna ćwičycca ŭ razwažańni najświaciejšaha žyćcia i muki Jezusa Chrystusa, znajdzie tam paddastatkam usio karysnaje sabie dy nieabchodnaje; darma šukaŭ-by jon niečaha lepšaha, apryč Jezusa.
O, kali-b pryšoŭ u serca našaje ŭkryžawany Jezus, jak chutka dy daskanalna ŭsiaho-b my nawučylisia!
7. žarliwy zakonnik usio achwotna znosie i robić, što jamu kažuć.
Zakonnik niadbały i aziabły pieražywaje trudnaść adnu za druhoj i z usich bakoŭ bačyć ździeki, bo nia maje ŭnutranaj paciechi, a wonkawaje jamu nielha šukać.
Zakonnik, jaki nia žywie pawodle zakonu, niachaj spadziajecca wialikaha ŭpadku.
Chto šukaje žyćcia prastornaha i wolnaha, toj zaŭsiody ŭ ciesnacie budzie, bo toje ci inšaje budzie jamu nieŭspadobu.
8. Jak ža robiać stolki inšych zakonnikaŭ, jakija zdawolenyja žywuć pad wostraj dyscyplinaj zakonnaj?
Mała kali wychodziać, žywuć zdalok ad świetu, biedna jaduć i adziajucca, šmat pracujuć, mała haworać, douha trywajuć u čujnaści, rana ŭstajuć, doūha molacca, časta čytajuć i ścisła spaŭniajuć zakon swoj.
Hiań na Kartuzaŭ, Cystersaŭ i na rožnych inšych zakonnikaŭ i zakonnic, jak kožnuju noč ustajuć, kab Boha sławić.
I dziela hetaha niahodna było-b, kab ty mieŭ lanawacca ŭ tak światoj sprawie, kali ta-
