nie da postupu ŭ cnotach, luboŭ karnaści, wytrywałaść u pakucie, chutkaść u pasłuchmianaści, samazračeńnie, i značeńnie ŭsialakich ciarpieńniaŭ dziela lubowi Chrystusa.
Šmat dobraha zdoleješ zrabić, pakul zdaroŭje maješ, ale kali zniadužaješ — nie wiedaju, što patrapiš.
Chwaroba mała kaho robić lepšym; hetak i tyja, što šmat dzie wandrujuć, redka robiacca światymi.
5. Nie spadziawajsia na swajakoŭ dy pryjacielaŭ; nie adkładaj na budučyniu zbaŭleńnia swajho, bo-ž chutčej, čymsia ty dumaješ, zabuducca ludzi ab tabie.
Lepš ciapier pakul jašče para ahledzicca i wysłać pierad saboju dobryja ŭčynki, čym spadziawacca na padmohu čužych.
Kali ty ciapier sam nia dbaješ ab sabie — chto-ž i budzie dumać ab tabie ŭ budučynie?
Ciapierašniaja para šmatcennaja; Woś ciapier čas adpawiedny, woś ciapier dzień zbaŭleńnia (2 Kor. 6, 2).
čamu-ž na žal marnuješ čas heny, kali zasłužyć sabie možaš žyćcio wiečnaje! Prydzie čas, Kali žadać budzieš adnaho dnia, adnej chwiliny, kab sprawicca i nia wiedaju, ci atrymaješ ty heta.
6. Padumaj, najdaražejšy, ad jakoje wialikaje niebiaśpieki ty byŭby wolny i jakoha strachu ty nia mieŭ-by, kali-b zaŭsiody Boha bajaŭsia i ab śmierci pomniŭby!
Starajsia ciapier žyć tak, kab u chwilinu šmierci chutčej moh ty wiesialicca, čymsia bajacca.
