Začyni za saboju dźwiery swaje (Mat. 6, 6) i klič da siabie Jezusa, ulublonaha swajho.
Astawajsia z im u pakoju twaim, bo-ž nidzie nia znojdzieš takoha supakoju.
Kali-b ty nia wychodziŭ nidzie, dy nia słuchaŭ nijakich pahałosak, lepš strymaŭ-by ŭ dobrym supakoi. Ale, kali časam słuchaješ ludzkich pahałosak, — adčuwaješ zatoje niespakoj twojho serca.
Ab žali serca
1. Kali chočaš pastupać u dabry — trywaj u bajaźni Božaj dy nie dawaj sabie woli; trymaj dobra pačućciowaść swaju dy nia kidajsia ŭ radaść niedarečnuju.
Kajsia ščyrym sercam za hrachi, dyk i pabožnaść znajdzieš.
žal sparyć šmat dabra, jakoje hubić raściarušanaść serca.
Dziŭna, jak moža časam poŭna wiesialìcca ŭ hetym žyćci čaławiek, jaki swajo zhnańnie i tak mnohija niebiaśpieki dla dušy swajej čuje i razwažaje!
2. Dziela lohkaści serca našaha i niadbajłaści na swaje zahany my časta nia čujem boli dušy našaje, a nat' śmiajomsia, kali sapraŭdy płakać treba.
Niama ani sapraŭdnaje swabody, ani dobraje radaści, jak tolki ŭ bajaźni Boha dy ŭ supakojnym sumleńni.
