Kali chto šukaŭ-by niečaha inšaha, čymsia tolki Boha dy zbaŭleńnia dušy swajej, nia nojdzie ničoha apryč mukaŭ dy ciarpińniaŭ.
Nia zdužaje takža strywać doŭha ŭ supakoi toj, chto nia budzie hladzieć na siabie maŭlaŭ na apošniaha dy ŭsim padlehlaha.
3. Pryšoŭ ty słužyć, a nie panawać; kliknuli ciabie, kab ty ciarpieŭ, a nie hultajawaŭ i pustasłowiŭ.
Tut prabujuć ludziej byccam zolata ŭ wahni.
Tut nichto nia strywaje, kali nie zachoča dziela Boha spakarycca ŭsieńkim swaim sercam.
Raździeł XVIII
1. Hladzi ŭwažna na žywyja prykłady światych Ajcoŭ, z jakich zichacieła sapraŭdnaja daskanałaść i relihija, dyk ubačyš, jak małym i badaj ničym jość usio toje, što my robim.
Och, što-ž heta za žyćcio naša, kali jaho pryraŭniać z ichnim?!
Šwiatyja i pryjacieli Chrystusa słužyli Jamu ŭ hoładzie i choładzie dy nahacie, u pracy dy trudoch, u čujnaści dy pastoch, u malitwach dy praśledawańniach mnohich.
2. O, jakija wialikija dy ciažkija muki ściarpieli światyja Apostały, Mučaniki, Wyznaŭcy, Dziewy i ŭsie inšyja, jakija chacieli jści śledam Chrystusa!
Bo ŭ nienawiści mieli dušy swaje na hetym świecie, kab mieć ich ŭ wiečnym žyćci (Jan 2, 25).
O, jakoje wostraje dy poŭnaje samazra-
