mnoju — Ja chaču być z taboju. A ja adkažu: budź, Panie, sa mnoju, a ja radasna budu z Taboju.
Heta adzinaje imknieńnie majo, kab serca majo było złučana z Taboju.
Ab haračym pažadańni Cieła Chrystusawaha ŭ niekatorych pabožnych dušaŭ
1. Jakaja ž wialikaja kolkaść sałodkaści Twaje, Panie, što schawaŭ Ty jaje dziela tych, što bajacca Ciabie (Ps 30, 20).
Kali padumaju pra tych pabožnych, što z hetkaju pabožnaściu dy luboŭju prystupajuć da Sakramentu Twajho, Panie, tady sam u sabie saromlusia dy čyrwanieju, što da ałtara Twajho, da stała Kamunii z hetkaju nieachajnaściu dy choładam prystupaju, što hetki ja niejki suchi dy biaz nijakaha ŭ sercy čućcia, što nie haru ja ŭwieś miłaściaj da Ciabie, Boha majho, i što nia hetkaja praha dy imknieńni mianie abchapili, jak šmat jakich inšych, pabožnych, jakija dziela wialikaha pažadańnia św. Kamunii i dziela haračaj miłaści — ad ślozaŭ nie patrapiać strymacca.
I kličuć Ciabie jany wusnami serca swajho dy adnolkawa imknucca i ciełam swaim da Ciabie, Boža, krynicy žywoje.
Swaje smahi nijak nie patrapiać supakoić dy hoładu nakarmić, kali nia prymajuć Cieła Twajho, u radaści wialikaj ducha dy z światym pažadańniem.
