paściŭ ja, hrešačy, dy kab usio mnie darawaŭ, dapuščajučy da siabie miłaserna ŭ pacałunku zhody.
3. Što ž patraplu ja zrabić za hrachi swaje, kali nie pakorna pryznacca da ich, płakać dy prasić biazupynna, kab zžaliŭsia Ty nada mnoju?
Malusia da Ciabie, wysłuchaj mianie litasna; woś staju ja pierad Taboju, Boža moj!
Hidžusia ŭsieńkimi hrachami swaimi dy nikoli ŭžo bolš nie chaču ich dapuskacca, a žaleju za ich i zaŭsiody budu žaleci, pakul budu žyć dy pakutawać budu, kolki chopić siły.
Daruj mnie, daruj, Boža, hrachi maje dziela Imia światoha Twajho, ratuj dušu maju, jakuju adkupiŭ Ty dorahacennaju krywioju Swajeju.
Woś addaju siabie miłasernaści Twajej, addaju siabie ŭ ruki Twaje.
Rabi sa mnoj pawodle dabraty Twaje, nia hledziačy na niapraŭdu dy na hrachi maje.
4. Achwiaruju Tabie ŭsio, što tolki ŭ mianie dobraha, chacia niašmat jaho dyj niedaskanalna jano, kab Ty ŭsio ačyściŭ i aświaciŭ, kab miłym jano Tabie dy dastojnym było Ciabie, kab zaŭsiody da lepšaha mianie Ty nachiliŭ, dy kab mianie lanućku dy mała karysnaha čaławieka da bahasłaŭlonaha dy ščaśliwaha kančatku schacieŭ dawieści.
5. Achwiaruju Tabie ŭsie pabožnyja imknieńni ludziej, usie sprawy baćkoŭ maich, pry-
