jacielaŭ, bratoŭ, siostraŭ, usich darahich sercu majmu, dy ŭsich tych, što mnie ci inšym dobra rabili dziela lubowi da Ciabie.
I ŭsich tych, što chacieli malitwaŭ dy kab adprawiŭ Imšu ja za ich i za ŭsich tych, što na ziamli hetaj žywuć ci daŭno ŭžo paŭmirali.
Niachaj usie jany spaznajuć padmohu łaski Twajej, wialikuju paciechu, apieku ŭ niebiaśpiecy, kab swabodnyja ad usieńkich karaŭ mahčymych dy ad usiakaha lichoćcia — zaŭsiody składali Tabie chwału i padziaku.
6. Achwiaruju jašče Tabie prośby dy malitwy za tych adumysłowa, što skryŭdzili mianie niečym, ad jakich ja sumawaŭ, jakija mianie abhawarwali dy rabili škodu i kryŭdu.
Za tych jašče ŭsich, kamu ja sam byŭ pryčynaju sumawańnia, ź jakich ja ździekawaŭsia, kaho ja zhoršyŭ abo skryŭdziŭ słowam, ci dziejučy świedama ci nia chočučy: kab usim nam adnolkawa darawaŭ Ty hrachi našyja dy ŭzajemnyja kryŭdy.
Wyrwi, Panie, z sercaŭ našych błahija padazreńni, złosnaść, hnieŭ dy swarki, usio, što tolki luboŭ brackuju astudžała b i źmienšawała b.
Zžalsia, zžalsia, Panie, nad nami, što prosim Twajej miłasernaści, daj nam łasku, da jakoje imkniomsia, i zrabi, kab my byli dastojnymi karystacca łaskaju Twajeju dy pryšli da žyćcia wiečnaha. Amen.
