Woś zahad Moj zaŭsiodny: Kali chto nie zračecca ŭsiaho, što Maje, nia moža być wučniem Maim (Łuk 14, 33). Dyk kali ty chočaš być wučniem Maim, achwiaruj siabie całkam z usieńkimi ŭčućciami swaimi.
Camych siabie z usim swaim treba Bohu achwiarawać dy malicca za ŭsich
1. Panie, usio Twajo, usio ŭ Niebie i na ziamli.
Imknusia i ja achwiarawacca Tabie samaachwotna dy Twaim być zaŭsiody.
Panie, ščyrym sercam achwiaruju siońnia Tabie samoha siabie na zaŭsiodnaha słuhu, kab wiečna byŭ ja Tabie pasłuchmiany dy wiečna chwaliŭ ja Ciabie.
Prymi mianie z henaju światoju achwiaraju Twajho Cieła darahoha, jakoje achwiaruju Tabie siońnia ŭ prysutnaści aniołaŭ, niawidoma asystujučych, kab achwiara heta była zbaŭleńniem dziela mianie dy ŭsiaho narodu Twajho.
2. Panie, na malebnym ałtary Twaim kładu ŭsieńkija hrachi dy prawiny swaje, jakimi nahrašyŭ pierad Taboju dy światymi aniołami Twaimi, pačynajučy ad chwiliny, kali pieršy raz ja zhrašyŭ, až da hetaje pary: kab ahniom lubowi Twajej usio Ty zapaliŭ i źniščyŭ niačystaści hrachoŭ maich, dy kab ačyściŭ sumleńnie majo ad usieńkaje prawinnaści, dy kab źwiarnuŭ nazad Ty łasku swaju, jakuju zapra-
