wiarawaŭsia za hrachi twaje Bohu Ajcu i ničoha ŭwa mnie nie astałosia, čaho b nie paświaciŭ ja ŭ achwiaru, kab wyprasić wybačeńnie hniewu Božaha.
Tak i ty samoha siabie, z swajej achwoty, štodzień pry światoj Imšy achwiaruj na achwiaru čystuju i światuju z usimi siłami dy ŭčućciami, z ciełam i dušoj, jak tolki zdoleješ.
Čaho ž inšaha moh by chacieć ja ad ciabie, kali nia poŭnaje samaachwiary twajej?
Nie chaču ničoha, kab dawaŭ Ty mnie, bo chaču, kab achwiarawaŭ samoha siabie.
2. Hetak, jak i tabie ŭsiaho zamała, kali nie chapaje Mianie, — tak i mnie nijakaja achwiara twaja nia budzie ŭspadobu biez samoha ciabie.
Achwiaruj Mnie samoha siabie dy addaj całkam dziela Boha, dyk budzie pryniata achwiara twaja! Ja ŭsieńki achwiarawaŭsia Ajcu za ciabie, addaŭ Ja ŭsio Cieła swajo dy Kroŭ swaju, kab nakarmić ciabie — kab usieńki Ja byŭ Twaim, a ty kab byŭ Maim.
Kali ž sam siabie budzieš hladzieć, dy nie achwiaruješsia woli Majej — nia budzie poŭnaje achwiary dy nia budzie takoj, jak treba, łučnaści twajej sa Mnoju.
Dziela taho niachaj usieńkija dziei twaje buduć papiaredžany samazračeńniem achwotnym na ruki Boha Samoha, kali chočaš karystacca swabodaju dy łaskaju.
Bo dziela hetaha tak mała ludziej aświečanych i swabodnych unutrana, što nie patrapili jany zračysia zusim samych siabie.
