Старонка:Śledam za Chrystusam (1934).pdf/218

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

him, a łaska — heta adumysłowy dar dziela wybranych Boham, łaska — heta jość dar lubowi Twajej, jakoj karystajucca hodnyja wiečnaha žyćcia.

Łaska nastolki wialikšaja za ŭsio, što i dar praroctwa, i dar mahčymaści robić cudy, ci niejkija samyja hłybokija razwažańni biez jaje byli b ničym.

Bo ani wiera, ani nadzieja, ani inšyja cnoty — nia miłyja Tabie biaz lubowi dy łaski.

5. O, najbolš bahasłaŭlenaja łaska, jakaja ŭbohaha ducham bahatym robić cnotami, a bahataha wialikaju majomaściu robić spakoranym u sercy!

Zydzi, prydzi da mianie, napoŭni mianie ad samaje ranicy twajej paciechaju, kab nie asłabła duša maja ad niadužaści dy suchaści.

Malu Ciabie, Panie, daj najści łasku ŭ wačoch Twaich, bo chopić mnie łaski Twajej, choć by nie atrymaŭ ja taho, čaho pažadaje pryroda.

Kali napaduć na mianie pakusy dy buduć mučyć roznyja turboty — nie spałochajusia, kali łaska Twaja budzie sa mnoju.

Jana ž siła maja, rada i padmoha.

Mahutniejšaja jana za ŭsich worahaŭ, a mudraści ŭ joj bolš za ŭsich mudrych z usiaho świetu.

6. Jana wučycielka praŭdy, nastaŭnica pasłuchmianaści zakonam, jana światłom sercu, paciechaju ŭ turbotach, jana prahaniaje sumawańnie, zabiraje spałoch, kormić pabožnaść dyj jana krynicaju ślozaŭ sałodkich.