Старонка:Śledam za Chrystusam (1934).pdf/219

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Što ž ja biez jaje, kali nia drewa ssochłaje, kamień bieskarysny, jaki kinuć tolki ŭ wahoń?

Niachaj ža Twaja łaska, Panie, zaŭsiody mianie i papiaredžwaje i śleduje za mnoju, dy niachaj jana kiruje mianie da dabradziejnaści — praz Jezusa Chrystusa, Sym Twajho. Amen.

Raździeł LVI
Treba zračysia nam siabie samych, a niesučy kryž, Jezusa naśledawać

1. Synie, naskolki kinieš siabie, nastolki złučyšsia sa mnoju.

Jak toj, chto ničoha nia choča ad świetu — u supakoi žywie, taksama chto zračecca ŭnutrana samoha siabie — złučycca z Boham.

Ja chaču nawučyć ciabie daskanalnaha samazračeńnia, padparadkawacca woli majej biaz nijakaha piarečańnia dy narakańnia.

Naśleduj mianie, bo ž Ja šlach, praŭda i žyćcio (Jan 14, 6). Biaz šlachu iści niemahčyma, biaz praŭdy nia možna wiedać, a biaz žyćcia — žyć niemahčyma. I tamu ja šlach, jakim iści tabie treba, Ja praŭda, jakoj wieryć tabie treba, Ja žyćcio, jakoha pawinien ty spadziawacca.

Ja šlach prosty, praŭda, jakaja nikoli nia mylajecca, žyćcio biezkaniečnaje.

Ja šlach najpraściejšy, praŭda najwyšejšaja, žyćcio sapraŭdnaje, žyćcio bahasłaŭlenaje, žyćcio niastworanaje.