Старонка:Śledam za Chrystusam (1934).pdf/215

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

naści, chawacca z usim, što warta chwalby dy z čaho možna padziwicca, u kožnaj rečy, u kožnaj wiedzie šukać karyści dla dušy, a takža čeści i sławy Božaje.

Nia choča jana nijakaje pachwały dla siabie, ale pažadaje, kab za ŭsie dary byŭ bahasłaŭleny Boh, katory ŭsio ščodra daje z čystaje miłaści.

8. Łaska — heta światło nadpryrodnaje i adumysłowy dar Božy, heta peŭnaja prykmieta wybranych Boham i zadatak wiečnaha zbaŭleńnia; łaska adrywaje čaławieka ad ziamli i padnosić až da miłaści nieba, a takža čaławieka zmysłowaha pierajnačwaje na duchowaha.

Dyk woś, čym bolš čaławiek pryrodu ahraničaje i pieramahaje, tym wialikšaja na jaho łaska zychodzić i štodzionnymi adwiedzinami swaimi wyrablaje jaho ŭnutrana pawodle padabienstwa Božaha.

Raździeł LV
Ab sapsućci pryrody i ab dziejnaści łaski Božaje

1. Panie Boža moj, jaki stwaryŭ mianie pawodle wobrazu dy padobnaści swajej, daj mnie swaju łasku, jakaja, jak pakazaŭ Ty mnie, hetak wialikaja i nieabchodnaja dziela zbaŭleńnia, kab pieramoh ja najhoršuju swaju pryrodu, jakaja wałače mianie ŭ hrachi i na zahubu.

Bo čuju ja ŭ ciele swaim zakon hrechu,