Pašto chitryja dośledy ab tajomnych i niezrazumiełych rečach, kali nas nia buduć winawacić na sudzie za toje, što ích nia wiedali?
Duža niamudra, što zakinuŭšy karysnaje i niebchodnaje, haniajemsia za cikaŭnym i škodnym; wočy majem dy nia bačym.
2. što nam da ŭsialakich rodaŭ i hatunkaŭ?
Da kaho pramaŭlaje wiečnaje Slowa, toj wolny ad mnohich razmysłaŭ.
Z adnaho Słowa ŭsio i ŭsio adno kaža: "z hetaha jość Pačatak, što i da nas hawora (Jan, 8, 25).
Biez jaho nichto dobra ani zrazumieje, ani asudzić, jak treba.
Kamu ŭžo jość u wadnym i chto ŭsio da adnaho zwodzie i ŭsio ŭ wadnym bača - toj nie zwaruchniecca ŭ sercy i spakojna budzie prabywać u Bohu.
O Boskaja Praŭda! Dazwol, niachaj ja budu adno z Taboju ŭ wiečnaj lubowi.
Prykra mnie časta mnoha čytać i słuchać, bo ŭ Tabie ŭsio, čaho chaču i pažadaju.
Niachaj zamaŭčać usie twory pierad woblikam Twaim — Ty adzin hawary da mianie!
3. čym bolej maje chto ŭ sabie jednaćci i duchowa praściejšy, tym bolšyja i wyšejšyja rečy lohka zrazumieje, bo światło zrazumieńnia z hary atrymaje.
čysty, prosty i stały duch nie raściarušwajecca siarod mnohich spraŭ, bo ŭsio robić dziela chwaly Boskaje i starajecca być spakojnym i wolnym ad usiakaha asabistaha chłopatu.
Bo što-ž najbolš ciabie spyniwaje i muča,
