Ale nia ŭsio jšče stračana, kali padčas, mienš čym chacieŭ-by, čuješ ty luboŭ da mianie ci da światych maich.
Toje dobraje i sałodkaje pačućcio, jakoha padčas ty daznaješ — heta wynik łaski prysutnaje ŭ tabie i, kazaŭ-by, pradčasnaje daznańnie ajčyny niabiesnaj; adnak, na pačućcio henaje nianadta treba spadziawacca, bo jano i prýchodzić i adchodzić.
Zmahacca ž z drennymi poruchami dušy i proč adkidwać nahawory djabła — heta aznaka cnoty dy wialikaje zasłuhi.
3. Dyk niachaj nia turbujuć ciabie rožnyja błahija wyabražeńni, skul-by nia byŭ pačatak ich.
Mužna trywaj u pastanowach swaich dy ŭ imknieńni prostym da Boha.
Nia budzie heta jašče twaja cnota ŭrajeńniem, kali časam raptoŭna pačuješ zachopleńnie dy iznoŭ upadaješ u zwyčajnuju swaju chałodnaść serca.
Hety ŭpadak cierpiš ty chutčej mimachoć, čymsia robiš swajeju achwotaju; i pakul jamu spraciŭlajeśsia i brydziśsia im, — datul nie na zahubu jon twaju, ale na zasłuhu.
4. Wiedaj, što stary worah usialak namahajecca spynić namiery twaje dobryja, dy adciahnuć ciabie ad usialakich pabožnych praktyk: ad malitwaŭ da światych, ad pabožnaha razwažańnia muki maje i ad karysnaha ŭspaminańnia na hrachi swaje, ad wartawańnia kala ŭłasnaha serca dy ad ćwiordaje pastanowy pastupać u cnotach.
