Старонка:Čyžyk Biełaruski (1912).pdf/30

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

O, serce, ty nie płač!

O, serce, ty nie płač! Ješče nie pierestało
Z za chmar hustych, hłuchich świet-soniejko świacici!
A hore i biadu, što ty pierežywało,
Ach, kožny musić mieć i musić pieražyci.

O, serce, nie biaduj! Pahinuć ciomny chmary,
I soniejko jaśniej na nas kaliś pahlanie,
Abymie ciepłatoj i świetam nam papary —
Dni sumnyje zamruć — pahoda z bur paŭstanie!

Żyrowicy.