Старонка:Čyžyk Biełaruski (1912).pdf/29

Les cicha šumić…

Les cicha šumić… Pajšli wieciarki
Hajdaci haljom asin i duboŭ,
A ptuščyny zwonki maŭčać hałaski,
Pach tolki syry pływie ad hryboŭ…

Trapieščuć listki, chinucca kusty,
Tut treśnie sučok, tam chworast suchi.
Asina dryžyć. — A doždžyk husty
Skraplaje slazmi les ciomny, hłuchi…

Les cicha šumić, les sumna hudzić…
I mnie kapli śloz na twar paciakli,
A dumki nudoju na sercy lahli…

Tak drewam pačnie moj hrob zarastać,
Niajmie nichto ni wiedać, ni znać!
Apošni ŭžo les tak sumna šumić…

5/IX 1907. Stonim.