Перайсці да зместу

Сонечны паход (1929)/Песьня

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Помніш?! Песьня
Верш
Аўтар: Міхась Чарот
1929 год
Песьня пра вясну
Іншыя публікацыі гэтага твора: Песьня (Чарот).

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




ПЕСЬНЯ

Эх, ты, песьня-песенька,
Зрушыш сэрца волата,
А ня тым, што весела
Сыплюць словы золатам.

Крыўды шмат расьсеяна,
Крыўдай сьвет замучаны…
Сёньня я асьмеяны,
Сёньня я засмучаны.

Сыплюць словы золатам
Ў сэрца жалам колюцца…
Ад цяпла мне холадна,
Дума, ты нявольніца.

Праўду плачаш песьняю,
Слова скажаш мудрае…
Што-ж ты не пацешыш нас,
Сонца златакудрае.

Ты плывеш дарогаю,
Там, дзе шыр блакітная,
Кпін ня чуеш ворага, —
Я табе завідую.

Але сонца промнямі
Зоры затуманіла…
На зямлі сягоньня мы
Сьвецім зоркай раньняю.

На цябе, о, сонейка,
З матыгой ня сунуцца, —
Мая-ж песьня звонкая
Чуе кпіны вуліцы.

Сыплюць словы ласкавы,
Ў сэрца жалам колюцца…
Адкажу я казкаю:
Пройдзе ўсё, загоіцца…

Шмат хто нездаволены
Маёй песьняй думаю,
А я песьняй вольнаю
Гэта ўсё раздумаю.

Пташка песьняй раньняю
Будзіць лес азелены…
Ў сэрца я паранены,
Вольны птах падстрэлены.

Але песьні гучныя,
Нашы песьні — вольніца…
Нашто быць засмучаным, —
Пройдзе ўсё, загоіцца.

Сёньня радасьць плёскае,
Ў сэрцы песьні — воля там…
Хай-жа людзі жорсткія
Сыплюць словы золатам.

У жыцьці ўсё вынесу,
Мне ня страшны ворагі,
Песьняй радасьць выплесну, —
Ўсё, што сэрцу дорага.

Гэй, вы, песьні-песенькі,
Мной вы не асуджаны…
Ветрам вы разьнесены
Па краіне ўзбуджанай.

Гэй, вы, песьні гучныя,
Майго сэрца — вольніца…
Нашто быць засмучаным,
Пройдзе ўсё, загоіцца.