Перайсці да зместу

Сборникъ памятниковъ народнаго творчества въ Сѣверо-Западномъ краѣ (1866)/CXVIII

З пляцоўкі Вікікрыніцы
CXVII. Ой ты полынь полыня CXVIII. Бывъ на Руси Чорный Богъ
Верш

1866 год
CXIX. Ой колыбъ колы Москали прышлы
Іншыя публікацыі гэтага твора: Быў на Русі Чорны бог.

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




Печатаемыя ниже три прекрасныя пѣсни переданы М. О. Кояловичемъ, которому приносимъ искреннюю благодарностъ. Первая изъ нихъ съ явными миѳологичсскими чертами; всѣ же три весьма наглядно представляютъ отношеніе крестьянства здѣшняго къ пришельцамъ — Полякомъ, т. е. къ панамъ и вообще къ шляхтѣ.

CXVIII.

(Тамъ же.)

Бывъ на Руси Чорный Богъ,
Предъ нимъ стоявъ Туровъ рогъ;
Эонъ на Кіёвъ поглядавъ
Гомонъ вѣдьмамъ подававъ.
А Владиміръ нашъ святый,
Чорна Бога сколотывъ,
А мученица Варвара
Усѣ вѣдьмы разогнала,
Вѣдьмы, что у ночну пору
Слетались на Лысу Гору.
Святый Юрій прискакавъ
И въ Несвиж церквой ставъ.
Ажъ отъ Ксендзя Радзивила
Понайшла нечиста сила,
Понайшла нечиста сила,
Русску вѣру поглумила:
Батьки въ церкви не служили
А ксендзы имшу[1] вопили;
Не было къ намъ ани слова
Ни изъ Слуцка, ни съ Турова
Не было ани словечка.
Юрій ставъ блудна овечка,
Мы предъ Юріемъ закленчемъ[2],
Помолимся и заплачемъ,
Щобъ его святая сила,
Поконала Радзивила.



  1. слово мша съ предыханіемъ.
  2. съ польскаго: станемъ на колѣни; есть русская форма: выкленчить — выпросить, вымолить.