На ростані (1924)/IV/Душа мая тужлівая

← ⁂ Бясспынна, глуха процьма часу

⁂ Душа мая тужлівая Верш Аўтар: Уладзімір Жылка 1924 год

⁂ Нікне ў імгле старана →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Душа мая тужлівая…

Прапануем да спампаваньня!

∗
∗          ∗

Душа мая тужлівая
Лілея між балот.
Узрасла яна, маўклівая,
У багні сонных вод.

Ёй сьніцца неба іннае,
Дзе сонечна вясна,
І песьняй салаўінаю
Атручана яна.

І нешта патаённае
Шапоча родна ціш,
І ў ночы цёмна-цёмныя
Чаруе зорна выш.

Наўкола-ж ціна брудная
І плесьня й гідкі пах,
Чыесьці ўздохі трудныя,
Нуда і нейкі жах.

І штосьць незразумелае
Шуміць-пяе чарот,
Чаго ня пойме белая
Лілея між балот.