На ростані (1924)/III/Каханьне

← ⁂ Твае блакітнасьці нязьменны

Каханьне Санэт Аўтар: Уладзімір Жылка 1924 год

Л. С. →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Каханьне (Жылка).

Прапануем да спампаваньня!

КАХАНЬНЕ.

Зьявілася; і чую сіл крыніцу,
І думы нязвычайныя мае —
То боль жыцьця, то лёгкасьць сьмерці сьніцца,
І сэрца незнаёмае пяе.

Яна-ж красой варожыць, чараўніца:
Як гады, віснуць косы з плеч яе,
А вочы з-пад павек — з-за хмар зарніца,
І тайнасьць складак вопраткі заве.

Атручан хмельным соладам каханьня
На кліч таёмны йду бяз дум, пытаньняў
Вітаці сьветлавокую Лауру.

І з вуснаў шчырых рвецца ўжо сонэт
Такі гучны, як віхар вольны ў буру,
І радасны, бы ўлюблены поэт!