|
На варту свабоды і шчасця народаў
Пазвала гісторыя вас.
Мужайцеся, брацце, ў гадзіну нягодаў
І верце — надыйдзе ваш час.
Няхай вар‘яцеюць пачварныя здані,
Што свету будуюць астрог:
Яны захлынуцца ў крывавым тумане
Сваіх-жа зладзейскіх дарог.
Яны не пяройдуць мяжы, на каторай
Сурова паўстане Мадрыд.
І знойдзе магілу ў рабочых разорах
І свой і замежны бандыт.
Рыхтуйце пагібель ліхім крыважэрцам,
Што носяць забойства кляймо.
Мы з вамі заўсёды і ў мыслях і сэрцам
І руку мы вам падамо.
Прымі-ж прывітанне ад вольнай краіны
Працоўны Іспанскі народ!
Жалезнай кагортай з‘яднанай сябрыны
На ворагаў дружна ўпярод!
Эх, словы! чаму вы
Не віхар, не гром?
Пастроіў-бы вам я
З паветра паром,
Падняў-бы высока
У смутную сінь,
Мінуўшы прасторы
Чужых далячынь.
Праз горы і моры
Пранёс-бы я вас
Пад Навалькарнера,
Мадрыд, Ільескас.
І з высей блакітных
Дажджом агнявым
На голавы-б рушыў
Забойцам ліхім.
Каб знішчыў дашчэнту
Ваш бурны палёт
Наёмнікаў Рыма
І Гітлераў зброд…
Эх, словы! чаму вы
Не віхар, не гром?
Чаму вас не рыну
Агнём, пяруном?
| 
Прапануем да спампаваньня!