Мужык і вужака

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Перайсці да навігацыі Перайсці да пошуку
Мужык і вужака
байка
Аўтар: Адам Міцкевіч

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




Перакладчык - Янка Купала

МУЖЫК І ВУЖАКА

З польскай — А. Міцкевіча

Раз неяк зімовай парой
Мужык сеч бярвенне пайшоў
І ў лесе пад елкай гнілой
Вужаку чуць з духам знайшоў.

Ён з добрага сэрца ў мароз,
Як толькі вужаку наўрэў,
Узяў і да хаты прынёс,
На печы ў цяпле адагрэў.

Адхухала гадзіну печ,
Кусацца паўзе к мужыку,
Але той давай яе сеч,
Узяўшы тапор у руку.

На смерць ён гадзюку засек,
Шпурхнуў, дзе больш снегу мяло,
І згінула ў снегу навек,
Навек за няўдзячнасць і зло.

---

Навуку тут маем у том,
Ёсць прыклад такі для людзей:
Што хто за дабро плаціць злом, -
20 Як гадзіна, сам прападзе.

23 ліпеня 1905