|
Пушча гдзе шуміць журліва,
Гальлём хоча сьвет абняці,
Гдзе народ глядзіць пужліва,
І гдзе плача мая маці —
Там нясуся думкай сумнай
З вачмі зьлітымі сьлязамі,
З музай ціхай, з лірай струннай:
„Божа, зжалься Ты над намі!“…
Бор гдзе сіні здаль віднее,
Гдзе ўзгоркі, яры, нівы,
Гдзе мой брат з бяды марнее,
Хоць цьвярозы, нелянівы —
Туды нясуць мяне думкі,
Там край родны. Там мы самі
Бярэм лёс у свае рукі,
„Божа, зжалься Ты над намі!“…
З музай вёску ужо бачу,
Ліру трыумфальна строю,
Божа мой, чагож я плачу,
Чом ні маю супакою? —
Муза шэпча мне тужліва:
„Бачыш, шчэ чужынцы з вамі,
„Вы не браліся рупліва“…
„Божа, зжалься Ты над намі!“…
„Вы не браліся рупліва
Долю — волю будаваці,
Вы цярпелі ўсё маўкліва,
Толькі ўмелі праклінаці —
Гартам дух ваш змацаваўся,
Але сваркі ўсё між вамі,
І сусед вам ні удаўся!“…
„Божа, зжалься Ты над намі!“…
|
Прапануем да спампаваньня!
._%D0%9C%D0%B0%D0%BB%D1%8E%D0%BD%D0%B0%D0%BA_3.png)