Матчын дар (1929)/На чужыне/36

← 35. Адбітак

36. ⁂ Як ліст вярбінкі маладой Верш Аўтар: Алесь Гарун 1929 год

37. Нязнаны госьць →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Як ліст вярбінкі маладой…

Прапануем да спампаваньня!

36.

∗
∗     ∗

Як ліст вярбінкі маладой,
Што вецер злосны адарваў
І кінуў ў рэчку і з вадой
У даль няведаму пагнаў, —
Плыву сабе. Рака мая — жыцьцё,
Па ёй плывуць і кветкі і сьмяцьцё.

Я раз спытаўся у вады:
— Скажы, адкуль ты прыцякла?
Яна сказала: — З-пад грады
Каменных гораў уцякла.
— Куды-ж бяжыш? — Цяпер бягу над спад
У мора я. — А вернешся назад?

— Над мной закон — колазварот.
Плыву я з мора ў акіян
І стуль зьбіраюсь ў паварот,
Калі узьнімецца туман,
І ўзьляжа ноч. Лячу хутчэй тагды —
Цячы ракой з-пад горнае грады.

Як ліст вярбінкі маладой,
Што вецер злосны адарваў,
І я плыву сваёй ракой,
Жыцьцём якую хтось назваў.
Нясець яна і кветкі і сьмяцьцё…
А ты-ж скажы, ці вернешся, жыцьцё?

Увагі

36. Як ліст вярбінкі маладой…

12 р. „У мора я. — А вернешся назад?“ У „Матчыным Дары“ было „У мора сіняе“… Тэкст выпраўлены на падставе аўтографу („сшытак“ стар. 125) для захаваньня памеру вершу, бо ў тэксьце „М. Д.“ у гэтым радку была адна залішняя стапа.

У 18-м радку „Цячы ракой з-пад горнае грады“ — прыняты аўтарскі тэкст на падставе гэтага-ж аўтографу. У „М. Д.“ было: „з-над“.