Збор твораў (Купала, 1925—1932)/VI/III/Нязжатыя гоні

← У людзей і ў нас

Нязжатыя гоні Верш Аўтар: Мікалай Някрасаў 1932 год Арыгінальная назва: Несжатая полоса (1854) Пераклад: Янка Купала

Гасьцінец →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Нязжатыя гоні (Някрасаў/Купала).

Прапануем да спампаваньня!

НЯЗЖАТЫЯ ГОНІ

З рускага — Некрасава

Позная восень. Буслы адляцелі,
Лес абгаліўся, палі апусьцелі,
Толькі нязжатыя гоні адны,
Смутную думку наводзяць яны.

Шэпча, здаецца, там з коласам колас:
Нудна нам слухаці восені голас,
Нудна хіліцца да самай зямлі,
Сьпелае зерне купаць у ральлі.

Кожную ночку ў нас толькі начуюць
Дзікія птушкі і злосна руйнуюць,
Заяц нас топча, віхура нас б‘е…
Дзе-ж гэта сейбіт? Чаму жаць ня йдзе?

Вецер даносіць адказ неўпапад:
Вашаму сейбіту моцы ня хват!

---