Дні вясны (1927)/Кветкі красы/Сьцюдзёнаю зімой…

← ⁂ (Песьня цьвіце…)

⁂ (Сьцюдзёнаю зімой…) Верш Аўтар: Язэп Пушча 1927 год

Ўзьвейся, вецер →

Прапануем да спампаваньня!

∗
∗     ∗

Сьцюдзёнаю зімой
агню тушыць
ня сьмею на душы.
Ня ведаю, хто сьлёзы зьмёў…
Здаецца, радасьці ў жыцьці
цьвісьці й
цьвісьці?

О, радасьць!
Я цябе ня клічу.
Нашто ты мне, нашто?
На змораным тваім абліччы
маршчын шмат сот.

О, сон, надзей!..

Люблю больш я
золатазвонны сум.
З ім кожны дзень
Спатканьне.
Яго у песьні панясу
на жвірыста-
халодны камень,
ён болей там ня вырасьце.