|
Zamkowaja hara.
Nad Wiloj rakoj,
Pa hare krutoj
Tuman ścielicca;
Ni to łom-łamok,
Ni to dom-damok,
Tam widniejicca.
Słaŭny Gedymin,
Kniaź Litwy, — litwin,
Duša čynnaja,
Mnoha let tamu,
Ŭ hetym żyŭ damu
Sa drużynaju.
Horda mur hladzieŭ
Na ziamlu, jak leŭ,
Ścianoj krepkaju;
Nie adnej bitwy
Tut syny Litwy
Byli świedkaju.
Syjšoŭ wiek, druhi,
I kniazi, bahi,
Ŭsio Litoŭskije,
Uciakli z ziamli,
I dziańki pajšli
Nietakoŭskije.
Jak katuch la kur,
Dremle pustkaj mur,
Cegła walicca;
Nawat hniozdy wić
Ptuška nie lacić,
Znać, pużajecca.
Adno jduć siudy
Z haradzkoj nudy
Adkazielicca
Biednata i znać,
Widy ahledać,
Što ŭ noh ścielucca.
Dy jak zhaśnie dzień,
Nočki laże cień
Nad damočkami,
Ludzkich šeptaŭ tut
Powien kożny kut
Pad kustočkami.
A siwoju mhłoj
Pa hare krutoj
Tuman ścielicca;
Ni to łom-łamok,
Ni to dom-damok
Tam widniejicca.
|
Прапануем да спампаваньня!