Вязанка (1903)/Што птушки казали

← Пагудка

Што птушки казали Верш Аўтар: Янка Лучына 1903 год

Стары лясникъ →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Што птушкі казалі.

Прапануем да спампаваньня!

Што птушки казали.

Ночъ не спаўшы за гулянкай
На вясельи, сваты—
Пилипъ Окунь зъ Бычкомъ Янкай
Валаклись да хаты.
А было же гэта ў Маи
На ўсходзи сонца.
Салавейка свистаў у гаи
Галасно безъ конца,
И зязюли абзывались
И птушечки малы,
Щебечучи, заливались
Дзеля Божей хвалы.
Блищыць у яснай пазалоци
Зорэнька чырвона,
Закричали на балоци
Драчы ды варона.
Буркнуу Пилипъ, зубы сцяўшы,
У гутарцы зъ Янамъ:
..............
..............
«Заўсимъ дурэнь салавейка,
«Брэше, сынъ сабачы!
«Дай!… дай!… песьня та—капейка!
«Лепшы говоръ драчы:
«—Дзяры!… бяры!… будзешъ есьци
«И мёдъ пици дзбанамъ,
«У худобе̄ и ў чесьци
«Хутко станешъ панамъ!»—
—«Гэта—праўда!… Ось адначе
«Слухай на астатку
«Што варона намъ закраче
«На ўсё гэта, братку?…
«Во!… чы чуешъ?… уже сказали,
«Сеўшы у крыницы:
«Крали!… крали!… крали!… крали!…
«Да й… на—шыбяницы!»

---