Водгульле (1922)/На лузе (Ветрык паўднёвы у лузе квяцістым…)

← Суш

На лузе (Ветрык паўднёвы у лузе квяцістым…) Верш Аўтар: Якуб Колас 1922 год

Хмарка →

Іншыя публікацыі гэтага твора: На лузе (Вецер паўднёвы у лузе квяцістым…).

Прапануем да спампаваньня!

НА ЛУЗЕ.

Ветрык паўднёвы у лузе квяцістым
Калыша траву-сенажаць
Сіваваронкі над дубам жарлістым
Лётаюць, звонка крычаць.

Бусел клякоча ў гнязьдзе над хваінай,
Што колісь распляжыў пярун.
Даль неаглядная, стэп Божы сіні
Змоўклі, як жалаба струн.

Гожа зьявілася у позах зялёных,
Як срэбра жывое рака.
Ня бачна, як летась, тут, у яе ўлоньнях,
Ні плытніка, ні рыбака…

Ветрык ціхутка над лугам гуляе,
Той ветрык на сонцы дрыжыць,
Травы цалуе і краскі ласкае,
Бог ведае, што шапаціць,

Хоць і убраны луг ў аксаміты,
У ткань залатую шаўкоў,
Толькі-ж над лугам жалоба разьліта,
Як ціхая скарга бяз слоў.

Здаецца, пытаюць мурог і мятліца,
Імяла, ўся сенажаць:
„Дзе вы, сяляне? Ўжо час касавіцы,
А вас ўсё няма, ня відаць?“

17/V 1915 г.