Водгульле (1922)/Год за годам уцякае

← Журба па вясьне

Год за годам уцякае Верш Аўтар: Якуб Колас 1922 год

Ну, якіх жа прыгод →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Год за годам уцякае…

Прапануем да спампаваньня!

* * *

Год за годам уцякае,
Часам смутна стане мне,
Што вясенька маладая
Мігатнулась, як у сьне;

Толькі дзесь у сэрцы жывы
Думкі, вобразы яе;
І ня раз мне ў час тужлівы
Штось чароўнае пяе,

І так моцна сэрца кліча
Ў родны край мой адпачыць,
Сілак сьвежых там пазычыць
І пановаму зажыць,

22/X 1919 г.