|
Завіліся сьцежкі
(сьцежкі ў журавінах)…
Над вадою ветры
спавілі прастор…
........
Зацьвілі на травах
скроні ў ветрасіні;
зацьвілі увосень
пад усьмешкай зор…
Над вадою вербы
асыпаюць лісьце,
асыпаюць ў хвалі
пацеркі брусьніц…
Плачуць і сьмяюцца
вочы ў жоўталісьці…
Патанулі ў песьнях
маладосьці дні.
Патанулі ў высі
жураўлі над ярам,
Задрамалі ў полі,
ў полі ветракі…
Я для Беларусі,
любай Беларусі,
З вечна-сьветлых думак
ды паўю вянкі.
Я рассыплю думы
ў залатыя руні…
Хай разьвеюць думы
буйныя вятры!
Хай пачуюць людзі,
як галосяць струны, —
Мо" пазнаюць самі,
чым жыцьцё дарыць.
........
Завіліся сьцежкі
(сьцежкі ў журавінах)…
Над вадою ветры
спавілі прастор…
........
Зацьвілі на травах
Скроні ў ветрасіні,
Зацьвілі увосень
Пад усьмешкай зор!..
1925 г.
| 
Прапануем да спампаваньня!