Барвенак (1924)/Трывогі і надзеі/Надзея

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Загад Комуны Надзея
Верш
Аўтар: Алесь Гурло
1924 год
Я загартован
Іншыя публікацыі гэтага твора: Надзея (Гурло).

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




НАДЗЕЯ.

Паглядзела ласкай у мае ты вочы,
Пасуліла шчасьце лепшых, новых дзён…
З тэй пары ня знаю я спакою ўночы:
Мяне кліча, будзіць многазычны звон.

Ён заве у далі, ён заве ў прасторы,
Ён зьнімае путы з сэрца і душы
І сплятае думкі ў ясныя узоры,
І сьпявае песьні ў сумны час цішы.

За табой імкнуцца ўсе мае жаданьні
Скрозь разоры-раны цьмянага жыцьця;
Ты дала мне зброю, зброю для змаганьня,
Акрыліла ўзьлёты — гмахі пачуцьця.

Хоць і ня збыліся тыя яшчэ мары,
Што калісь шапнула ласкава ты мне —
Я-ж іду да мэты скрозь балот абшары,
І табой жыву я ў яві і у сьне…

Менск, 1923 г.