Sudzi mianie
Ty, Boža moj,
Niachaj bliśnie
Twoj Sud z zaroj.
Moj hrešny dziej
Rassudžawaj,
Ad złych ludziej
Mianie ŭkrywaj.
Ty moc maja,
Čom honiš won,
Kali Twoj ja
Złamaŭ zakon?
Čamu ŭwieś wiek
Ŭ wa mnie tuha,
Jak čuju ździek
Ad niedruha?…
Kali z ciabie
Sum wylju ja
Ŭ cichoj žalbie,
Duša maja?
Kali prydu
Da praŭdy jznoŭ
I ŭpyn znajdu
Ad warahoŭ?
Ty rwieśsia ŭścia-ž
Da ščaścia zor,
Dzie bied niamaš,
Ni złudaŭ, zmor.
Da Boha ty.
Uzdymajeśsia,
Dzie raj światy,
Paciecha ŭsia.
Da Božaha
Jdu aŭtara
Chwalić taho
Niabiesnaha Cara,
Što moładaść
Wiasielić mnie
I moža daść
Pić čar u śnie.
Chaj ljecca žal
Pad cytry jhru,
Z žyściowych chwal
Smuhu źbiaru.
Tabie skažu,
O Boža moj,
Žyćcia ŭsiu łžu,
Z ślazoj cichoj.
U winie swajej
Pakajusia,
Z dušy usiej
Zažalusia.
Čamu-ž, čamu
Ty sumnaja,
Duša ŭsiamu
Dastupnaja?
Čamu mianie
Trywožyš tak,
Ci-ž nia minie
Žurba nijak?
Nadzieju miej, —
Daruje Boh,
Kab tolki dziej
Ja wyznać moh.
Zbaŭleńnie ŭ Jom
Mieć budu ja,
Dyk tužyš čom,
Duša maja?
|