Перайсці да зместу

Smyk biełaruski (1918)/Pradmowa

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Pradmowa
Публіцыстыка
Аўтар: Францішак Багушэвіч
1918 год
Smyk
Іншыя публікацыі гэтага твора: Прадмова да «Смыка беларускага».

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




PRADMOWA.


A praŭdu skazaŭ Buračok u swajej „dudcy“, što ŭsie my zawiom našu mowu „mužyckaj“ i tak ničahusieńka, jakby treba! Zdarałosia i mnie čytać i ksionžački, choć nie nadta staryje, drukawanyje, nawiet jakohaś pana Marcinkiewiča, ale ŭsie jakby smiajučysia z našaho brata pisany; čytaŭ ja i tak pierapisanyje wieršyki jakohaści JurkiPanskaje ihryšče“, hdzie Jurka nadta dziwujecca i jakby zawiduje panom tym, katoryje može i bolš ad Jurki taho pracujuć, tolki wiedama wučonyje, dyk lahčej i sparniej. Ja pierapisaŭ i siudy toje „Ihryšče“, nichaj wybačaje pan Jurka, ale daliboh až złość uziała, što Jurka spadabaŭ toje, što tolki błaznu može padabacca. Ja tyki i čyrknuŭ jamu „atkaz“, ale tak dumaju, što heto jon smiejučysia z našaho ciómnaho brata napisaŭ, hetak dumaŭ, što durny mužyk, dyk užo ničoha i nia widzić i nie znaje! Oj pamyliŭsia!

Nie raŭnia ja Buračku, — jon lepiej može znaje žyćcio mužyckaje, bolš može widzieǔ i čuǔ, ale tak mnie spadabalisia jaho tyje wieršy, što i ja zdumaŭ paprobawać štokolwiek napisać. Jość šmat drukawanych piśniaŭ našaho narodu; pisaŭ Pačobut, E. Tyškiewič, apisujučy naš Barysoŭski pawiet, i šmat chto spisaŭ ich, a šmat jość i nia spisanych, ale pieśni usie tyje nie nadta, kab skazać praŭdu, charošyje i nota u ich płakučaja adnastajnaja i piesniaŭ wiasiołych nie šmat, dy i tych užo redka pačuć. Nadta za chlebam narod honicca, a chleba dastanie dyk i za kramnaj opratkaj i łaskawanymi botami honicca i ŭsio markocicca! Daŭniej, kažuć ludzi, jak mieńšym abchodzilisia, to bolš mieli i wiesialejšyje byli. Wot ja i napisaŭ z dziesiatak pieśniaŭ „siakich takich“. Hraju troški na skrypačcy, nu dyk nichaj i maja ksionžečka zawiecca strumentam jakim; wot ja i nazwaŭ jaje „Smyk“. Smyk jość, a chtoś skrypku może darobić, a tam była „Dudka“ wot my i zrobim muzyku jak žydki, što na cymbałach ihrajuć.

SYMON REǓKA s pad Barysawa.