Rodnyje zierniaty (1916)/II/Zima/Zimoj

← Zima

Zimoj Верш Аўтар: Максім Багдановіч 1916 год

Što kažuch, to nie wata →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Зімой (Багдановіч).

Прапануем да спампаваньня!

Zimoj.

Zdaroŭ, marozny, jasny wiečár!
Zdaroŭ, skrypučy, miakki śnieh!
Miaciel nia wieje, scichnuŭ wiecier,
I wolen lohkich sanak bieh.
Jak mary, biełyje biarozy
Pad siniawoj načnoj stajać.
U niebi zorki ad marozu
Pachaładzieŭšyje dryžać!
Wilhotny miesiac stul na pole
Prazrysty, świetły stoŭp spuściŭ
I ryzaj srebnaju razdolle
Śniahoŭ siniejučych pakryŭ.
Ŭzrywajcie-ž śnieh saniami, koni!
Źwini wiasiołych bomaŭ miedź!
Wakoł latuć bary i honi,
Ŭ hrudziach pačała kroŭ kipieć!

Bomy — šumiołki; miedzianyje, kruhłyje zwoniki. Ryza — opratka sa srebra na abraz; pa sławiansku ahulna opratka.