Rodnyje zierniaty (1916)/I/Jak Boh stwaryŭ čeławieka
| ← Pradśmiertnaja wola | Jak Boh stwaryŭ čeławieka Апавяданьне 1916 год |
Zahadki → |
Прапануем да спампаваньня!
Jak Boh stwaryŭ čeławieka.
I čeławiek, što mieŭ być ŭładarom ziamli, byŭ wylepleny z hetaj samaj ziamli.
— „Jon ješče nia končeny“ — kazaŭ Boh.
I daŭ Boh čaławieku žyćcio.
Čeławiek ustaŭ na nohi i dawaj bryści pa ziamli, dawaj rupicca, toje dy sioje rabic, ale ničoha ŭ jaho nie wychodziło.
— Treba jamu ješče dadać — kazaūŭ Boh.
I daŭ Boh čeławieku žadańnie.
Čeławiek, jak dziki, puściŭsia biehać pa ziamli, dawaj rupicca, toje dy sioje rabić, ale ničoha ŭ ja ho nie wychodziło.
— Treba jamu jašče dadać — kazaŭ Boh.
I daŭ Boh čeławieku rozum.
Tady čeławiek staŭ žyć lepš, rabota ŭ jaho mieła tołk, ale ŭsio ješče čahoś jamu niestawało.
— Treba jamu ješče dadać — kazaŭ Boh.
I daŭ Boh čeławieku ciarpieńnie.
Čeławiek pačaŭ rabić ciarpliwa swaju rabotu i čaściej da mety dabiraŭsia, ale ješče nie stawało jamu świordaści i radaści, bajaŭsia jon, mo nie ŭdascca jamu rabota jaho, mo pracuje jon daremna.
— Treba ješče jamu dadać — skazaŭ Boh i daŭ čaławieku wieru, nadzieju i miłaść.
Tady ŭžo zažyŭ čeławiek na ziamli poŭnym žyćciom.
Pytańnia dla hutarak i piśmiennych rabot. Chto stwaryŭ čeławieka? S čaho paŭstaŭ čeławiek? Što najpierš Boh daŭ čeławieku? A paśla? A paśla? A ješče paśla? Ci byŭ čeławiek zdawolen i čamu nie? Što u kancy daŭ Boh čeławieku?
Što takoje wiera? Što takoje nadzieja? Što takoje miłaść, abo luboŭ? Kaho my pawinny lubić?
Rupicca — staracca, kłapacicca.