Piosnki wieśniacze (1837—1846)/6/Piosnki znad Niemna/Rozmaite/XXXVIII

← XXXVII. Spad lesu, spad ciomnaho

XXXVIII. Zielonaja bierozeńka, czemu bieła Народная песьня 1846 год

XXXIX. Oj za lesom, lesom, za biełym bierozom →

Прапануем да спампаваньня!

XXXVIII. (Xiąz̓. 1 piosn. LXXX.)

Zielōnaja bierōzeńka, czemū bieła, nie ziēlena? —
Jakz̓e mnie byci zielonoj pry darozie stōjeczy?
Da szto dzień kupcy jeduć,
Na karenioch ahniē kładūć,
Cieraz haljē dymē idūć,
Kareniejko padpālwajuć.
Krasna dziēweńka czemū smutna, nie wiesielā?
Jak mnie wiesiołoj byci, szto dzień hōściejki,
Szto suboty, to swāciejki,
Szto niedzieli marszāłeczki.
Zielōnoje wino wozieć,
Majhō ōjczeńki pojeć,
Minie maładziēńkaje prosieć:
Krāsnaja dziēweńka, czy pajedziesz ty z nami,
Z maładymi swatami?
Radab ja pajechaci, z̓al pakīnuci
Ojcōwaho padwōrejka, matczynaho prybrāniejka,
Dziewōckaho hulāniejka.