XCIV. (Xiąz̓. 2 piosn. C.)
Kaju sia młoda, a nie pamału,
Szto młoda zamuz̓ paszłā.
Z̓ywu ja hadōk, z̓ywū ja druhī,
U mamki nie bywaju.
Abiarnū sia ja szeroj ziaziuloj
I palaczū ú mamkin sad.
Siadu ú māmkinym sadu
Na biełoj lilii. Jak zakukuju, jak zaszczebiaczū
Z̓ałosnym hałasoczkom;
Czy nie paczuje majā māmeńka
Pad akoncem siedzia.
Jak wyszēú starszy braciec
Z nōwaho ciērema:
Kalī ziaziula, kali szēraja
Lacī u szczyryje bary,
Kalī siastryca, kalī rōdnaja,
Chadzī ka mnie ú hości. —
Ach dobra tabiē moj brācietka,
Hdzie radzīú sia, tam i z̓yć;
A ja małādzieńka ú czuz̓ōj staraniē,
Ciāz̓eńka mnie żyć.
Czuz̓ā staranā tuhoju aranā,
Slozmi zasiējana;
Swajā staranā sōszkaju aranā,
Pszōnkoju zasiējana.
|