Перайсці да зместу

Pierszy pramień (1929)/76

З пляцоўкі Вікікрыніцы
75. Wiasna 76. Dobryja dzieci
Верш
Аўтар: Алесь Гарун
1929 год
77. Świńnia j woŭk
Іншыя публікацыі гэтага твора: Добрыя дзеці (Гарун).

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




76. Dobryja dzieci.

Pastawili dzieci siło. Wierabja chacieli zławić na paciechu. Zławili siniczku, kryczać: woj-ja-ja! A radaści kolki, a śmiechu!

Imczacca da matki:

— Siniczka, hladzi! dastań ty joj kletku, chutczej pasadzi…

— Niadobra wy, dzietki, zrabili!

My budziem jaje i karmić, i pajić, piajała-b nam ptuszka pryhoża…

— Ach, dzietki! Ŭ niawoli jana zamaŭczyć, piajać u niawoli nia moża… Uspomnicie tolki, jak nudna siadzieć, jak z chaty maroz nia puszczaje. Toż dzień wam zdajecca jak tydzień jidzieć, choć ja i ŭsiak razważaju. A ptuszku wy choczycie z chatki jaje ŭziać, pasadzić u czužuju… Nia muczcie, puściecie, rybulki maje, na wolu jaje załatuju.

I matczyny słowy ŭ sercach dziaciej łaskawyja struny kranuli, i dobryja dzieci — prykład dla ludziej — sinicy swabodu wiarnuli.