Pierszy pramień (1929)/76
← 75. Wiasna | 76. Dobryja dzieci Верш Аўтар: Алесь Гарун 1929 год |
77. Świńnia j woŭk → |
Іншыя публікацыі гэтага твора: Добрыя дзеці (Гарун). |
76. Dobryja dzieci.
Pastawili dzieci siło. Wierabja chacieli zławić na paciechu. Zławili siniczku, kryczać: woj-ja-ja! A radaści kolki, a śmiechu!
Imczacca da matki:
— Siniczka, hladzi! dastań ty joj kletku, chutczej pasadzi…
— Niadobra wy, dzietki, zrabili!
My budziem jaje i karmić, i pajić, piajała-b nam ptuszka pryhoża…
— Ach, dzietki! Ŭ niawoli jana zamaŭczyć, piajać u niawoli nia moża… Uspomnicie tolki, jak nudna siadzieć, jak z chaty maroz nia puszczaje. Toż dzień wam zdajecca jak tydzień jidzieć, choć ja i ŭsiak razważaju. A ptuszku wy choczycie z chatki jaje ŭziać, pasadzić u czužuju… Nia muczcie, puściecie, rybulki maje, na wolu jaje załatuju.
I matczyny słowy ŭ sercach dziaciej łaskawyja struny kranuli, i dobryja dzieci — prykład dla ludziej — sinicy swabodu wiarnuli.