Pierszy pramień (1929)/62

← 61. Stary sabaka

62. Usim nia ŭchodzisz Беларуская народная казка 1929 год

63. U szkołu →

Прапануем да спампаваньня!

62. Usim nia ŭhodzisz.

Pawioŭ baćka iz synam u miesta na kirmasz kania pradawać. Pa darozie sieŭ jon konna, a syn piechatoj jidzie. Sustreŭsia jim czaławiek, pahladzieŭ na jich i każa baćku: „Ci-ż tabie nia soramna konna jechać, kali chłapiec twoj ledź nohi ciahnie?“

— Dobra czaławiek każa, — padumaŭ baćka, źlez z kania i pasadziŭ na swajo miesca syna. A daroha była hrazkaja.

Jidzie na sustreczu druhi padarożnik. Toj zakryczeŭ:

„Siadź na kania razam z synam. Czaho darma boty bałocisz?“ I z hetym padarożnym zhadziŭsia baćka i sieŭ razam z chłapcom na kania.

Tolki ŭjechali jany ŭ miesta, jak paczali na jich ludzi pałcami pakazawać:

„Woś biaz sumleńnia! Koń ledź nohi ciahnie, a jany ŭdwoch uśsielisia!“

Źleźli padarożniki z kania, a baćka kaza:

„Ciapier, peŭnie, ludzi skazuć, kab ja sam nios kania. Usim nia ŭhodzisz. Siadaj, synku, na kania.“

Pasadziŭ baćka syna i balej nia słuchaŭ taho, szto jamu kazali ludzi.