Pierszaje czytannie dla dzietak biełarusoŭ (1906)/I/7
| ← 6. S prysku, dy ŭ ahoń | 7. Hutarka asotu s krapiwaju Апавяданьне Аўтар: Цётка 1906 год |
8. Synok maleńki → |
| Іншыя публікацыі гэтага твора: Гутарка асота з крапівою. |
Прапануем да спампаваньня!
7. Hútarka asótu s krapiwaju.
Što ty patýkaŭsia sa mnóju? kryčála krapíwa asótu: „ci ja tabié raŭniá? ničóha ty nia róbiš; nichtó ciabié nia znáje; wiétraješ niédzi ŭ póli siaród haŭsóŭ. Wot ja tak uwichájusia: kahó krapiwa pacałúje, chto krapiwu zhatúje. Kóžny krapíwu znájé, kóžny spamináje, na kóžnym padwórku rastú ja. Hladź! užó až da prýzbaŭ padpaŭzłá. „Šákže“ — adazwáŭsia starý asót — „ja rastú dálej, báčuć mianié lúdzi radziej, ale músić majé špílki dyk daužéj pómniuć ad krapíŭki“.
Jak raz na toj čas patsłúchała jich hútarku małája Marúta i kážeć: „Nia chwalícisia: abója wy rabója! Matúlka kazála, što was abódwych s karénniam wýdziare“.