Pieršaja čytanka (1916)/Z našaj minuŭščyny/Iziasłaŭ
| ← Pieśnia Horasławy | Iziasłaŭ Навкова-папулярны артыкул Аўтар: Вацлаў Ластоўскі 1916 год |
Ŭsiesłaŭ → |
Прапануем да спампаваньня!
IZIASŁAŬ.
U Rohniedy byŭ syn ad Waładzimira, pa imi Isiasłaŭ. Raz Waładzimir wielmi zazławaŭsia na žonku swaju Rohniedu i pajšoŭ u kniahininu światlicu z miačom u rukach, kab zabić jaje. Iziasłaŭ zasłaniŭ saboj maci swaju i skazaŭ: „Baćka, ty zabywaješsia, što ja tut!“ Waładzimiru soramna stała, što chacieŭ pralić kroŭ maci pry synu-niedaletku, i jon adkinuŭ mieč.
U 988 hadu Waładzimir i ŭsie Kijeŭcy — i bajary, i prosty narod pryniali chryścijanstwo. Pierad pryniaćciem chryścijanstwa Waładzimir pryjšoŭ da Rohniedy i skazaŭ jej:
— „Ja chaču ažanicca z hreckaj careŭnaj, chryścijankaj. Ty ciapier wolna i možeš uziać u mužy sabie luboha bajaryna.“
Rohnieda adkazała: „Nia hože kniahini być žonkaju prostaho bajaryna: ja chryścijanka daŭno ŭžo i chaču być zaručnicaj kniazia-kniazioŭ Chrysta (znače, stacca mniškaj). Adpuści mianie u baćkaŭskuju maju Biełaruskuju ziamlu.“
Waładzimir adpuściŭ jaje u baćkaŭščynu i Iziasławu addaŭ usiu Biełaruskuju ziamlu. Iziasłaŭ doŭha i ščaśliwa kniažyŭ u Biełarusi i pabudawaŭ horad Iziasłaŭ, niedaloka ad Minska (ciapier maleńkaje miastečka i zawuć jaho Zasłaŭja). Pa śmierci Iziasława kniažyŭ na Biełarusi syn jaho, Bratasłaŭ.