Pieršaja čytanka (1916)/Soniečnyje pramieńni

← Starec-hadawik

Soniečnyje pramieńni Апавяданьне Аўтар: Канстанцін Ушынскі 1916 год Арыгінальная назва: Утренние лучи (?) Пераклад: Вацлаў Ластоўскі

Malitwa →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Сонечныя прамяні (Ушынскі/Ластоўскі).

Прапануем да спампаваньня!

Soniečnyje pramieńni.

Wypłyło na niebo świetłaje soniejko i pačało razsyłać usiudy swaje załatyje pramieńni, budzić ziamlu. Pieršy pramień palacieŭ da žaŭranka. Pyrchnuŭ žaŭranak z hniaździečka, padniaŭsia wysoka, wysoka i zaśpiewaŭ swaju srebna-zwonkuju piesieńku: „Ach, jak dobra u świežym raničnym pawietry!“

Druhi pramień trapiŭ na kurasadnik. Piewień załopaŭ kryllami i zapiejaŭ: „Ku-ka-ra-ku!“ Kury zlacieli s šesta, zakudaktali, pačali razhrebač šumietnik i šukač čerwiakoŭ.

Trejci pramień paŭ na zajčyka. Wiasioła paskakaŭ zajčyk pa zialonaj sienažaci i pabieh šukač sabie sočnaj trawicy na śniedańnie.

Čacwiorty pramień trapiŭ u wulej. Wypaŭzła pčołka z waskowaj chatki, sieła na akonco, rasprawiła krylcy i — „dzy-dzy-y“ palacieła źbirać miod s pachučych krasak.

---